POZNAJEMY SIĘ

Muszę napisać kilka słów na temat pierwszych w tym roku zajęć z dziećmi. Jak zawsze ze strachu czy podołam, najchętniej nie wyszłabym dzisiaj z domu. Im bliżej było do terminu spotkania, tym skurcz żołądka dawał się mocniej odczuć. No, ale nie byłabym sobą, gdybym nie podjęła wyzwania.....
Problem polegał na tym, że tegoroczne zajęcia muszą odbywać się gościnnie w szkole, w gimnazjalnej klasie historycznej, gdzie nikt nie przewidział małych artystów tworzących swoje arcydzieła. Cały Dom Kultury jest w remoncie na wielką skalę i musimy się wszyscy przemęczyć. 
Tydzień temu na zebraniu zapisało się na dzisiejsze zajęcia 18 dzieci i dochodzą wciąż nowe. Myślę, że kilkoro odejdzie - to normalna kolej rzeczy. Podjęłam próbę pracy z nimi w jednej grupie. Z tego powodu tak bardzo się denerwowałam.
 Dzieciaki świetne, pracowały nad wyraz zapamiętale i efekt ich wysiłków pozostał w formie potężnej sterty kolorowych rysunków. Z wrażenia nie zrobiłam zdjęć, ale nadrobię za tydzień. 
Tematem wiodącym i pierwszym było narysowanie całej rodziny z dobytkiem zwierzęcym, na tegorocznych wakacjach. W pierwszym momencie temat wydawał się być trochę karkołomny, ale nie dla sprytnych dzieciaczków! 
Oczywiście mój podstęp miał na celu dowiedzenie się w błyskawicznym tempie o dzieciach i ich rodzinach.
Powiem krótko: wszystko wiem. Wiem jaką modę lansuje wujek, jak nazywa się pies ( ten bez ogona), jakiego koloru włosy jeszcze na wakacjach miała mama i jak cudnie skrojone było jej bikini. Ponieważ wizja artysty dopuszczała zabranie ze sobą zwierzątek, więc zobaczyłam cudną welonkę w słoju, różnych braci i siostry, tych maleńkich w wózeczkach, i już chodzących. Mówię Wam warto było zaryzykować. Jeśli jednak ktoś pomyśli, że dzieci rysowały i kolorowały jeden temat przez półtorej godziny, to jest w błędzie. Został więc rzucony drugi temat: Kolory jesieni, a potem trzeci, Leśne zwierzątko, ale można było rysować też tematy ze swojej głowy. Aż żałuję że nie mogłam dłużej posiedzieć i nacieszyć się tymi obrazkami, z których tryskała kolorową fontanną radość życia. Cieszy mnie, że mam możliwość obserwować dzieci w ich radości tworzenia.