ROCZNICA PEWNEJ WIGILII

Siedzę pod choineczką otrzymaną od serdecznych ludzi. Światełka migają. Przede mną opłatek na talerzyku: święta....czas radości. Właśnie RADOŚCI życzę wszystkim. 

Moje przeznaczenie zaistniało gdy miałam 9 miesięcy. A może jednak wcześniej? Wtedy, gdy zostałam poczęta w Tej wlanie rodzinie , z Tych własnie rodziców? 

Tragedia "zabrania "Janka Rodowicza z wigilii 1948 roku, od rodzinnego stołu przez ubecję, wisiała w tle przez całe moje życie. Obserwowałam cierpienie Jego matki, która była obecna  podczas większości wigilii w naszym domu naznaczonym przez wiele lat, inną tragedią.

Widziałam wysiłki mojej mamy a potem mojej siostry Małgosi aby o Nim PAMIĘTAĆ!

 Dzieki tym wysiłkom zaprzyjaźniliśmy się z niezwykłą Barbarą Wachowicz.

 Jednak zrobiło się pusto i przyszła kolej ....na mnie aby przypominać o tym, co ważne.

Wszystkie, bo więcej niż 8 książek o Janku, ps. Anoda, opowiadają dokładnie kim był i co  dla Niego było ważne. Bez zastanowienia bronił tego w co wierzył. Tak był wychowany.

Wzorował się bardzo na wuju ( brat matki) gen. Bortnowskim.

Nie umiałam organizowac spotkań, nie umiałam o Nim opowiadać, bo gardło zawsze zaciskało się nie w porę, ale mogłam po swojemu go upamiętnić.

Zostałabym z wyrzeźbionym popiersiem gdyby nie Instytut Pamięci Narodowej ze swoim programem upamiętniania bohaterów. 

Nie powiem, że wszystko poszło gładko od pierwszego pokazania popiersia w Muzeum Powstania Warszawskiego na rozdaniu nagród im. Janka Rodowicza-Anody, prawie cztery lata temu.

 Nie, nie było gładko, nie było łatwo, nie obyło się bez poważnych starć.

Gdyby nie profesjonalność działu Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN-u które zorganizowało i sfinansowało renowację rodzinnego grobowca wraz z rzeźbą, wszystko pozostałoby bez zmian.....

Na szczęście dzisiaj mogę poinformować, że pięknie odrestaurowany grobowiec rodziny Janka Rodowicza, ps. Anoda, mieszczący się w 228 kwaterze Starych Powązek w Warszawie posiada również popiersie mojego stryja, które wykonałam i z którym poprzez trudności tym bardziej emocjonalnie jestem związana. 

Zdążyłam dwa dni przed rocznicą.

 Podczas TEJ WIGILII jest razem ze swoimi najbliższymi.

Bryła piaskowca 280kg

rzeźba-model już z oprzyrządowaniem.

już w pracowni, lżejszy...

Pierwsze dotknięcia 

 

JESTEM!

Mamy te same inicjały.

Już na miejscu.
 Pięknie odnowiony grobowiec przez firmę Granity Skwara

Dziękuję Bogu, którego tyle razy prosiłam o pomoc, oraz wszystkim dobrym Duszom na ziemi i gdzie indziej, za pomoc wszelkiego rodzaju w zaistnieniu stryja Janka w tym miejscu, przy swoich najbliższych.

Zaglądającym tutaj życzę samych PIĘKNYCH WIGILII!!!!!!

BARDZO MIŁY MOMENT

Nie tylko praca obowiązki z chorobami w tle wypełniły ostatnie dni listopada. 
Dwudziestego dziewiątego o godzinie 13 w warszawskim Ratuszu, gdzie jest siedziba wojewody mazowieckiego, odznaczono mnie  Brązowym Krzyżem.....
Cytuję Olgę Grabowską: -"Uroczystość wręczenia odznaczeń państwowych za działalność społeczną w zakresie edukacji historycznej, umacniania tożsamości lokalnej i patriotycznej". Olga Grabowska dedykowała swoje zasługi Niezłomnemu "Puszczykowi", ja cały czas myślałam o "Anodzie", ukrytym jeszcze w 300kg bryle piaskowca,

odznaczenia  foto Zbyszek Ruszkowski

Jeszcze przed.... foto Rafał Nowakowski

Ja sama nie opowiem o tej podniosłej uroczystości,  tak pięknie opisała ją zaproszona przeze mnie Stokrotka, że pozwolę sobie wstawić tutaj link do tego tekstu na Jej blogu.
 Od tego artykułu powstało u niej już kilka kolejnych, bardzo ciekawych i wartych przeczytania. Każdy Jej tekst zaskakuje różnorodnością tematyki i rzetelnymi informacjami.

https://stokrotkastories.blogspot.com/2019/12/wspaniae-wydarzenie.html 

wśród odznaczanych brązowym Krzyżem
foto Zbyszek Ruszkowski

Moja Mama Joanna Rodowicz z panem Mariusz Olczakiem wybitnym historykiem, dokumentującym historię i życiorysy Ak-owców i Szaro-szeregowców.
foto Grzegorz Kulka

 Grudzień też będzie należał do udanych.
 Popiersie Janka Rodowicza - Anody, przekute w kamieniu, za dwa dni będzie oddane do montowania na grobowcu. Patrzę w oczy stryjowi Jankowi i uśmiechamy się do siebie....

KONIEC ROKU Z OSTRĄ JAZDĄ

"Cztery pory roku" Zofia B. (dorośli)

Nie ma mnie od miesiąca w równoległym świecie wirtualnych spotkań, które można sobie jakoś zaplanować, uporządkować a co najważniejsze wybrać.
Wiadomo, że wszystko przeplata się z rzeczywistym czasem i wydarzeniami.
Mnie scenariusz napisany przez ŻYCIE zdecydowanie zaskoczył i zmusił do poświęcenia czasu w 100% na bieżące potrzeby.
Może bez opisów wyliczę w punktach.
Zaczęło się od przekładanych od roku, dwóch, trzech a nawet dwudziestu lat., spraw, które nagle nabrały tempa.
Piszę w kolejności zdarzeń.
1/ rozpoczęcie odnawianie mieszkania
2/ UDAR A. podczas mojej nieobecności.
3/ codzienne wizyty w szpitalu odległym od domu o 30 km (będą jeszcze miesiąc)
4/ wciąż równoległe załatwiane i finalizowanie umowy na popiersie J. Rodowicza -Anody który musi być gotowy na 15 grudnia.
5/ załatwienie  formalności i ślub
6 /1 tydzień - nieudana akcja umieszczenia w Ośrodku Rehabilitacyjnym
7/ Normalne życie zawodowe które jest wypełnione przez dwa dni w tygodniu na zajęcia w MDK w Mławie i Ciechanowie, oraz nowym zamówieniem portretów na 5 grudnia: dwa po dwie osoby a jeden z czterema.
8/ równolegle czyli od 20 pażdziernika przejęłam nadzór nad remontem domowym wprowadzając SZERSZY front robót.
9/ Na początku listopada pojawiła się konieczność dogrania kilku wypowiedzi do przygotowywanego dla TV filmu, czyli jazda do Warszawy na cały dzień.
10/Wciąż mam plany kolejnej wystawy.............
Na tym skończę nie rozwlekając spraw. Żyję z planem dnia i odhaczając to co już zrobione.
wczoraj kupiłam nowy akumulator, dzisiaj jadę wymienić opony, załatwiam przywóz kamienia na popiersie, potem szpital, zakupy i malowanie ( które ostatnio kiepsko mi idzie). 
W domu zaczyna być coraz sympatyczniej, jeszcze sprzątanie i układanie ale i z tym układaniem też gorzej z braku czasu.
Tęsknie za zwykłym, leniwym dniem z laptopem na kolanach i kawą obok a nawet z lawiną nowych. nierealnych pomysłów i wynalazków A.

"Waleń w akcji" Kacper K. (10 lat)

Praca ze zdolnymi i chętnymi osobami wynagradza mi wszelkie trudy i nakręca do nowych wyzwań.
Pokazuję tylko dwa obrazki, chociaż około trzydziestu zasługuje na specjalną ekspozycję! Przepraszam wszystkich , których prac nie pokazuję, ale niespodzianka będzie dopiero w lipcu na zakończenie roku w Ciechanowie. W Mławie jeszcze nie ustaliłam, chociaż tutaj młodsi uczestnicy zajęć zachwycają mnie swoimi pracami i ta wystawa zaskoczy niejednego.

CHWILO TRWAJ

 Chciałam podać ważną dla mnie informację dotyczącą adresu mojej strony internetowej. Nie zawsze mozna się dostać pod adresem 
www. joannarodowicz.irtf.pl 
do galerii moich prac,  chciałam połączyć stary adres i teraz łatwiej jest obejrzeć moje prace pod  (wcześniejszym) adresem
 www.joannaart.eu

Wybaczcie mi że trwam przy tym temacie i jeszcze za jakiś czas dodam filmik który znajdzie się na YouTube . Zależy mi jednak na dokumentacji tego co znalazło się w mediach na temat wystawy. I proszę tak to traktujcie.

 http://www.ciechtivi.pl/pieczec-spojrzenia-pultuska-wystawa-joanny-rodowicz

 i to, co już znacie...

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1135621399959719&id=100005356097076&notif_id=1568994883587508&notif_t=feedback_reaction_generic_tagged

Za tydzień zbieram obrazy w Pułtusku już bez dwóch i....zobaczymy.

WERNISAŻ- NIEZWYKŁE PRZEŻYCIA

Katalogowy tytuł: PRZYSTAŃ akryl 100x70cm

Mówiłam z dumą ale i niepewnością, że będę miała niedługo wystawę na zamku w Pułtusku i wtedy okazało się że kilka osób bardzo mi tego zazdrości. Mieć TAM wystawę, to wielkie wyróżnienie. 
DZIĘKUJĘ PANIE DYREKTORZE ZA ZGODĘ NA MOJĄ WYSTAWĘ,
Kiedy wydawałoby się, że wszystko gotowe, to znaczy obrazy na wystawe, to jednak dopiero wtedy zdałam sobie sprawę jak wiele jeszcze trzeba zrobić przygotowań. 
Cały sierpień malowałam 11 osobowy portret z 3 psami i jak to schło, malowałam nowe obrazy na wystawę. Portret i trzy moje obrazy zawiozłam do oprawy 30 km od domu. 
Koniecznym było zrobienie profesjonalnych zdjęć aby pozostały w dokumentacji i mogły być uzyte do katalogu.
 Drukowałam zaproszenia według omówionego wczesniej z synem wzoru aby zanieśc je wybranym waznym zaproszonym. 
Wydrukowałam mini katalog chociaż syn kompletnie nie miał czasu na projekt. ( jednak miał, kosztem snu). GRZESIU, DZIĘKUJĘ!
Zawiozłam obrazy 60 km od domu na pułtuski zamek, chociaż nie wchodziły  do  samochodu bo jest za mały na moje największe płótna. DANUSIU, DZIĘKUJĘ!  
.Kupiłam wino na wernisaż, upiekłam placek drożdżowy, (tylko lekko go przypalając, bo jeszcze jeden obraz przemalowywałam).
Nie zapomniałam nalewek przeze mnie nastawionych i doprowadziłam sie do porządku zebym wyglądała jakbym od tygodnia wypoczywała na zmianę w SPA i na jachcie na Bermudach.
Wiadomo, poprzeczka wysoko, ale za niską się nie oglądam...
Gdy na szpilkach pokonałam sliską posadzkę i schody niosąc placek, siatę z butelkami i własną, absolutnie niezbędną ciężką !!!! torbę, byłam juz spocona, ale szczęsliwa, bo pięc minut później witałam pierwszych gosci.
Goście WSZYSCY przyjechali punktualnie i schodzili się przez przewidziane 15 minut do klimatycznego krużganka. 
120 -to osobowy tłum bliskich mi osób z wszystkich okresów mojego życia wypełnił szczelnie kruzganek. Kwiaty w przecudnych bukietach stworzyły na stole niezwykłą kompozycję. 
Otrzymałam wyczekiwaną, kolejną ksiązkę autorstwa Jadwigi Śmigiery pt "Mój kraj nad Wisła" którą miałam zaszczyt recenzować, oraz inne przecudne upominki..
Zabrzmiały słowa powitania (PANIE WIESŁAWIE DZIĘKUJĘ, ZA WIELKA POMOC I POWITANIE), Potem mikrofon przejęła IZA KOBA - MIERZEJEWSKA, która tak pięknie powiedziała o mnie, o moich poczynaniach i pracach, że nie byłam pewna, czy dopowiadać cokolwiek, co zniszczy tą podniosłą atmosferę,IZO, DZIĘKUJĘ! 
I na zakończenie przemówień zagrał na skrzypkach młody 9- letni Gabryś.  GABRYNIU, DZIĘKUJĘ!
GRUPO CYWILI Z MŁAWY, DZIĘKUJĘ!
Wejście Grupy pięknie przebranych przyjaciół rekonstruktorów z Mławy i gra Gabrysia, wprowadziły zupełnie irracjonalny nastrój z innej epoki. Epoki nieskalanej kłótniami, awanturami i nienawiścią. Bylismy wszyscy od tego wolni!!!! 
Moze też i dlatego ze jadąc do zamku głosno się modliłam: - "Boże chroń mnie przed złymi ludźmi!!!" 
W oczach gości widziałam życzliwość dla mnie i podziw dla obrazów.....czego chciec więcej???
To bardzo piękne chwile i czułam się szczęsliwa.
Wszystkim, którzy zrobili wielki wysiłek aby dotrzec na zamek z dalekich, róznych stron DZIĘKUJĘ ! 
Zachowam te chwile jak najcenniejszy skarb w sercu,
https://www.facebook.com/joanna.rodowicz/posts/10214466856335580?notif_id=1568115580671203&notif_t=feedback_reaction_generic

Po dwóch dniach letargu i nasączania oczu relacjami foto na FB, wstałam i namalowałam obrazek. na wystawę poplenerową. Spróbowałam trochę innej techniki i podoba mi się ten sposób malowania, wiec będą jeszcze dwa obrazki w tej technice. wielkośc 50x 60 cm technika mieszana.

plener w Dabku

To nie koniec, bo ilośc pieknych relacji fotograficznych przeszła moje wyobrażenia. podam kilka linków, ale największą niespodziankę zrobiła mi autorka książki pisząc tak:https://stokrotkastories.blogspot.com/2019/09/czowiek-renesansu-w-zamku-renesansowym.html

Jak już przeczyta się ten artykuł, to proszę zajrzeć do nowszego, lub jakiegokolwiek innego tekstu na tym blogu, bo są tam poruszane tak ciekawe tematy i stale jest ciekawie i jest o czym czytać i dyskutować.JESZCZE RAZ CI DZIĘKUJĘ STOKROTKO, (tak się tam podpisuje autorka).

WIELKIE PLANY

Układamy plany, ale gdy są wielkie oczekiwania i człowiekowi najbardziej zależy, to nie zawsze układa się wszystko tak jak powinno...
 Zrobiło się tak bardzo smutno, bo nagle odchodzą na drugą stronę ludzie znajomi, którzy swoją wartością wzbogacali nasz świat.
 Aniu, brakuje słów....

Czasu coraz mniej a niewiele posuwają się sprawy dla mnie najważniejsze.
Przed odwiedzinami wnuków - Maluchów, na szczęście zdążyłam z portretami...

Tymczasem zabrałam się do przygotowań wystawowych i kolejnego, bardzo, bardzo trudnego portretu wieloosobowego który poprawiam, przerabiam i "dziergam".
Dzisiaj w przerwach portretowych poprawki starszych , wybranych obrazów na wystawę. Zrobiły się inne, mam wrażenie że lepsze.
Zapraszam na wystawę moich prac do Pułtuska do Domu Polonii, który odbędzie się w dniu 7 września o godz 16.00 Dolny Krużganek Pałacowy.

Wydawało mi się że po spędzeniu cudnego czasu z maluchami -wnukami, pełnymi pomysłów i niespożytej energii ja sama będę wulkanem energii.
Trochę się sprawdza, ale przygody z samochodem gdy kończą się w warsztacie i wypłukuję kieszenie  przytępiają moje pomysły.
No więc czas brać przeciwności za bary i kolejny raz udowodnić sobie, że mogę zmieniać świat jak mi się podoba......no. może nie do końca tak, ale wciąż mi się chce.

 

NIC NIE BĘDZIE: PO KOLEI

fot Dorota Kamińska

Staram się aby zachować jakąkolwiek chronologię, jednak pisząc teraz tak rzadko nie uda mi się.
Zacznę od ostatnich zdarzeń a a za jakiś czas wrócę do pierwszej wystawy i jej historii.
27 czerwca, zapowiadane wcześniej uroczyste zamknięcie, czyli finisaż wystawy pokazującej cały proces tworzenia grupy dorosłych, malujących pod moim okiem w Powiatowym Centrum Kultury i Sztuki w Ciechanowie.
Dzisiaj w Tygodniku Ciechanowskim ukazał się obszerny artykuł o naszej grupie napisany przez panią Izabellę Koba. Nie mogę niestety zrobić przedruku, bo za wcześnie.
Od chwili zaistnienia wystawy, rozpierała mnie duma z postępów i wyników końcowych moich podopiecznych. W malutkim katalogu wystawy napisałam:

„MALOWANIE JAK LEK”

Gdy zastanawiałam się jak zatytułować wystawę prac dorosłych uczestników moich spotkań malarskich w PCKiSz w Ciechanowie, bez wahania pomyślałam: malowanie działa jak lek, jak terapia uspokajająca, bo wymaga całkowitego skupienia. Ja też przy sztaludze wyciszam problemy aby móc z czystym umysłem tworzyć piękno. Malowanie podczas naszych zajęć zajmowało umysły, oczy i ręce, odwracało uwagę od innych, codziennych problemów. Wyciszało emocje pozwalając tylko wybuchać tym twórczym, które owocowały kolejną ciekawą pracą.

Grupa powstała w listopadzie 2018r. Kilka osób było zainteresowanych nauką malowania akwarelą. Zanim doszło do prób malowania najtrudniejszą z technik, potrzeba było wielu prób i żmudnych zadań prowadzących do tego pięknego celu. Wyniki półrocznych zmagań twórczych na wielu polach rysunkowo – malarskich można zobaczyć na wystawie w Galerii im.Szczepankowskiego, w PCKiSz trwającej od 25 maja do 27 czerwca 2019.

Obok gablot z pracami pokazane są na sztalugach pierwsze próby malarstwa na płótnie. Obrazy powstały w plenerze pięknego parku wokół pałacu w Opinogórze, tak bliskiego sercu wszystkich malujących. Te prace zostaną przekazane decyzją wszystkich uczestników, na Noworoczną Galę charytatywną, wspierającą młode talenty i będą pokazane w katalogu przed licytacją.

Uczestnicy zajęć wraz z prowadzącą dziękują

pani dyrektor Teresie Kaczorowskiej

i całemu zespołowi PCKiSz

za przychylność i pomoc w organizowaniu naszych zajęć.

Joanna Rodowicz

Wszystkich chętnych dorosłych, chcących spróbować swoich sił w malarstwie zapraszam do zgłoszenia się przed rozpoczęciem kolejnego roku szkolnego w celu ustalenia godzin zajęć ( przed południem, lub po pracy w czwartki )

https://l.facebook.com/l.php?u=https%3A%2F%2Fphotos.app.goo.gl%2FRFopZNNi3shgttKM6%3Ffbclid%3DIwAR0gu_EvGEN1Q8pR-TPFy82rIifCARTXf1mcS-iD5iw4LzlfrT4iccOyOy8&h=AT3Key7Fsj-9cmdt-n2eUuKcmBTSgx9DxP-0NsB_rF3V_32XapFFaQqK7KsEBZnTV3-nAAqZJCJC-afMm_-DvTLGQlMkLuHBQjeyb_hG6mVN2_NUpSvYkMGV93nc7KsdlCMeO-UwoL98MxL03iGm7HdF

KONIEC MOŻE BYĆ CIEKAWYM POCZĄTKIEM

Koniec roku szkolnego to początek cyklu wystaw podsumowujących pracę podczas warsztatów malarskich.

 W tym roku bardziej uroczyście traktujemy nasze działania, ale też były do tego powody. 

Wystawowy cykl rozpoczęła Muriel Emond w galerii Foyer w MDK w Mławie 4 czerwca.  

Już od 24 czerwca w poniedziałek do galerii Foyer wkracza poruszająca, duża wystawa zdjęć z "Nalotu Bombowego"- mławskiej inscenizacji. Autorem zdjęć jest Waldemar Remiszewski.  Wernisaż o godz 18 pewnie przyciągnie sporo mieszkańców którzy chcieliby sprawdzić jak wyszli na zdjęciach. Ciekawe ile osób rozpozna się, a może ogłosić jakiś konkurs?

W Ciechanowie, w czwartek 27 czerwca o godz 18 zamykamy uroczystym finisażem wystawę , która jest wynikiem malarskich spotkań warsztatowych z dorosłymi w PCKiSz w Ciechanowie. Zapraszam na pięterko. Warto!

I znowu Mława, w pierwszych dniach lipca odbędzie się wernisaż wystawy grupy dorosłych z MDK , na której pokazane będą obrazy nie tylko z roku szkolnego ale też z pleneru w Dąbrównie. Ta wystawa będzie się znajdować na ścianach restauracji "Parkowa" (dawny Joker) w mławskim parku. Osobno podam dokładny termin wernisażu.

We wrześniu zakończymy cały cykl wystawą obu mławskich grup: młodszych i starszych w galerii Foyer w MDK

 Tymczasem darmowe wejście na koncert 
 Gabrieli Kurylewicz w Szkole Muzycznej w Mławie. To wyjątkowa okazja dla znawców i miłośników muzyki. 29 czerwiec godzina 19.00

CZERWIEC ZAWSZE BOGATY W WYDARZENIA

 W czerwcu jak to na koniec roku szkolnego wypada, podsumowania pracy która rozpoczęła się w październiku. W tym roku postanowiłam inaczej niż zwykle zaaranżować wystawę  nie wszystkich a tylko jednej osoby, która według mojej oceny bardzo na to zasłużyła.

https://radio7.pl/wernisaz-w-galerii-mlawskiego-domu-kultury/8954/

Tak właśnie działo się w MDK Mława. Kilka pięknych reportaży jest na fb, ale może najbardziej całościowy to ten

https://www.facebook.com/profile.php?id=100001674683027&sk=media_set&set=a.2404029916329474&type=3

Po plenerze w Dąbrównie grupy dorosłych gdzie powstało kilka bardzo ciekawych prac obserwuję skok w twórczym rozwoju wszystkich uczestników. Potwierdza to moje przekonanie, że wspólne malowanie rozwija bardziej a szczególnie wtedy, kiedy samemu obserwuje się naturę i decyduje o każdym szczególe dzieła. Prace plenerowe i inne wszystkich uczestników chciałabym pokazać dopiero we wrześniu aby zachęcić innych do podjęcia próby własnego rozwoju w malarstwie.

W czerwcu jest też kilka finałów konkursów plastycznych w których z radością biorę udział jako jury. Nigdy nie wiem kogo nagradzamy i kiedy odkrywamy dane zawsze zjada mnie ciekawość czy przypadkiem nie trafię na znane mi osoby choć jest to rzadkością.

W Ciechanowie wisi już wystawa prac uczestników moich zajęć...rozpiera mnie duma! 27 czerwca uroczystym finisażem zamkniemy ten rok. Jest co oglądać, zapraszam Ciechanowian, którzy jeszcze nie znają naszych możliwości.
Na finisażu pojawi się też niespodzianka, czyli prace wykonane podczas naszego wyjazdu do Opinogóry. To pierwsze prace wykonane w plenerze, technika akryl.
Zapraszam szczególnie po to, aby dowartościować uczestników, którzy wciąż nie wierzą w swoje ogromne postępy.
Będę jeszcze przypominać o tej uroczystości na kilka dni przed terminem.
A ja coraz bardziej wiążę się z Ciechanowem, kilka dni temu jako jurorka konkursu plastycznego  "Wrzuć na luz i jeszcze plus".
Alicja Gąsiorowska organizuje ten wielki festyn już po raz dziewiąty. Hasło w tym roku: Disneyland.
 Wczoraj i ja wrzuciłam na luz.....jako Alladyn.

fot. Henryk Walasek

 Najwięcej zabawy miałam jak mnie NIKT nie poznawał, nawet jak stałam w odległości metra i patrzono na mnie z ciekawością. Jednym słowem babcia się bawi.. Bierzcie przykład, chwila relaksu jest warta więcej niż pieniądze.

fot. Henryk Walasek

PREZENT

Informuję i zapraszam jednocześnie na otwarcie wystawy Muriel Emond z USA, która jest uczestniczką zajęc malarstwa ze mną od zeszłego roku.
Zasłużyła w pełni na swoją wystawę. Pierwszy raz ołówek, pędzel, czy pastele wzięła do ręki w naszej pracowni. To trzeba zobaczyć. Mława, MDK, ul. Stary Rynek 13, godz 17,00 czwarty czerwca, wtorek

W Ciechanowie 27 czerwca o godz 17,00 odbędzie się finisaż wystawy powieszonej już w zeszłym tygodniu w gablotach na 1 piętrze. Są to prace wszystkich uczestników zajęć malarskich ze mną od listopada 2018 ( pół roku) . Prace udowadniają że warto robić co się lubi.....Zajrzyjcie proszę

Tak bardzo brakuje mi czasu, że wklejam tylko link gdzie opublikowałam tekst.
Resztę moich zmagań w niedługim czasie. Jest o czym pisać: renowacja grobu, pomnik, plenery, otwarcia i zamknięcia wystaw, konkurs.

https://www.linkedin.com/pulse/zostaj%C4%85-tylko-noce-joanna-rodowicz/

PLAN PRAC

Nie umiem siedzieć bez planu i spokojnie wypoczywać. Dzisiaj stwierdziłam to ponad wszelką wątpliwość i doszłam do wniosku, że chyba to jest ten element świadczący, że bardzo się posunęłam... Całe życie uwielbiałam położyć się na leżaku i gapić bez sensu w niebo całymi godzinami obserwując obłoki. Mój mózg całkiem się zmienił i może zaczynam już być "dorosła"?
Trudno, przeżyłam dojrzewanie, małżeństwo, bycie matką, babcią teraz należy już wydorośleć!
No więc pierwszą rzeczą to zrobiłam teraz plan! 
Nigdy wcześniej tego nie robiłam, bo właśnie wtedy nic mi się nie udawało z tego planu.
Teraz mój plan wygląda następująco.
1/ załatwiamy zdecydowanie wystawę, nie ważne gdzie, jednak musi to być prestiżowa Galeria z prawdziwego zdarzenia, podnosząca wartość moich obrazów i pozwalająca na sprzedaż jednego, dwóch z nich.
2/ Start z bryłą pomnika J.R.-ANODY.
3/Zdecydowanie napisanie niezbyt długiej powieści rozpoczętej kilka lat temu.
(niezależnie czy będzie nadawała się do czegokolwiek.)

Cały wolny czas ma być wypełniony malowaniem, bo jedna wystawa nie powinna mnie zadowolić.
W poprzednim poście pokazałam obrazek przemalowywany po pięciu latach, ale dzisiaj jeszcze raz podeszłam do niego zmieniając go w 1/3 i myślę, że dobrze zrobiłam bo nie będzie mi już wstyd.... wcześniej mój lisek wyglądał jak wiewióreczka.

"RUDY"

O DZIEWCZYNACH

Każdą wolną chwilę spędzam przy sztaludze. Szykuję nową wystawę.
Mam trzy pierwsze obrazy. Przy okazji poprawiam jakieś stare, nieudaczniki.
Piętnasty raz podeszłam do obrazka z lasem, który pierwotnie w 2014 roku miał być powtórką brzóz - pierwszego udanego obrazu. Niestety nienawidzę powtórek, więc wszystko zmieniłam i ...nie wyszło! Teraz jest to po prostu inny obraz olejny.

Dzisiaj nic więcej nie napiszę, tylko powiem, że odwiedziła nas autorka "Mojego Warszawskiego Zwariowania", autorka bloga www.stokrotkastories, o nicku Stokrotka. Ciepła, skromna, wspaniała osoba.

Oto co pisze:

Ania

https://stokrotkastories.blogspot.com/2019/02/uzdolnione-dziewczyny-z-ciechanowa.html

Danusia

ps. przepraszam Basie, Ewę, Małgosię,Bożenkę, Lecha,  że nie pokazuję Waszych prac, ale uleciały mi w kosmos wszystkie zdjęcia z telefonu. Te dwa zdjęcia zdążyłam skadrować i wpisać, razem z moim jednym obrazem, reszta wszystko przepadło.











Na koniec podaję link, może uda się Wam wysłuchać moich 10 minut w Radiu 7      https://drive.google.com/file/d/1ycPJp0YQse-irQMRYXITK4V0fKQAxjy_/view

WIOSNA NADCHODZI

to hiacynty z piwnicy

Wczoraj zaskoczył mnie nieśmiały trel ptaszka, typowo wiosenny. Odezwał się gdzieś niedaleko domu. 
Dzisiaj wołanie A. : -chodź, chodź szybko, gęsi lecą!
 Gdy wracały żurawie już nie zdążyłam wybiec....
Ruch na niebie rozpoczęty,  żeby tylko ptaki się nie zniechęciły tymi ciągłymi wahaniami temperatury!
 W domu, ukryte w ciemności cebulki hiacyntów nie pozwolą się już zatrzymać, ruszają w górę! 
Myślę, że Wiosna wkracza, choć mogą być jeszcze zmyłki po drodze.
Moje kurki, też ani myślą wchodzić po godzinie do kurnika, ukrywają się w wiadomych sobie kryjówkach i doprowadzają mnie do gwałtownego łomotu serca w obawie, że mogłabym je stracić. 
Kot Edzio, obraził się na mnie za wpychanie mu w gardło koniecznego leku i nie ma go już czwarty dzień. Czuję się winna i jest mi źle z tego powodu.  Może to nie ja jestem powodem a jakaś młoda koteczka??
Na szczęście kilka godzin słońca dało tyle energii po tych smutnych szarych dniach, że targnęłam robotą domową, kawałkiem obrazu oraz obiecanym tekstem który za chwilę wyślę.
W poniedziałek 18 lutego o godzinie 17 w MDK w Mławie otwieramy Przegląd twórczych działań sekcji Malarskiej pod moim kierunkiem i sekcji Florystyki pod kierunkiem znakomitej Małgosi Zakrzewskiej. 
Zapraszam wszystkich, warto wiedzieć co tu się "wyprawia"!
 A na dzisiejszy deserek porcja wiosny z ciechanowskiej pracowni, czyli pierwsze dotknięcia i prace w akwareli. Tu nie ma co krytykować, trzeba docenić przeskok stumilowy z malarstwa akrylem do akwareli i zmianę całego sposobu myślenia.

AUDYCJA

We wtorek 5 lutego o godzinie 22,30 jest czas antenowy MDK w Mławie podczas którego mam swoje  dziesięć minut. To jest  RADIO 7.
 Powtórka w niedzielę o godz 9,00 rano.

 Najlepiej zainstalować radio ze sklepu Play bezpłatnie w telefonie. To aplikacja FM. Są tam wszystkie radia na świecie i mając dostęp do Internetu można słuchać przeróżnej muzyki i to bez słuchawek, jako anteny. Właśnie odkryłam jakie to jest wygodne.

Przyznam, że nie potrafię odtworzyć tego co mówiłam, bo jak zacznę mówić, to "gęba mi się nie zamyka"..... I bardzo jestem ciekawa Waszych uwag.
A dzisiaj poprawiałam dawne obrazy z których nie byłam zadowolona.